ویژگی های روان سنجی پرسشنامه ناامیدی کودکان و نوجوانان

چکیده: زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس ناامیدی کودکان و نوجوانان 12-19 سال، با به کار گیری تحلیل عاملی تاییدی بود. مواد و روش ها: بعد از ترجمه سوال ها، نمونه ای با حجم603 نفر دانش آموز 300 دختر و 303 پسر راهنمایی و دبیرستانی به روش نمونه گیری خوشه ای از بین دانش آموزان شهر تهران انتخاب شدند. برای محاسبه روایی همگرا و واگرا، هم زمان با اجرای مقیاس، پرسشنامه افسردگی کودکان و خودکارآمدی نوجوانان اجرا شد. جهت بررسی ساختار عاملی تأییدی مرتبه اول مقیاس ناامیدی کودکان و نوجوانان از روش برآورد کم ترین مقدار مجذورات وزن دار (wls)و برای ارزیابی کفایت برازش مدل با داده ها از شاخص های rmr، rmsea، cfi، agfi، gfi، 2c، /df2 و 2 استفاده گردید. یافته ها: ضریب آلفای کرونباخِ مقیاس ناامیدی دانش آموزان بالاتر از 70/0 و در حد رضایت بخشی بود. ساختار عاملی مقیاس ناامیدی کودکان و نوجوانان با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی مورد تأیید قرار گرفت. بررسی ضرایب همبستگی نشان داد که مقیاس ناامیدی کودکان و نوجوانان با مقیاس افسردگی رابطه مثبت معنی دار و با مقیاس خودکارآمدی رابطه منفی معنادار دارد که این رابطه بیانگر روایی همگرا مقیاس ناامیدی کودکان و نوجوانان با افسردگی کودکان و روایی واگرا ناامیدی با مقیاس خودکارآمدی نوجوانان است. نتیجه گیری: ساختار عاملی مرتبه اول مقیاس ناامیدی کودکان و نوجوانان برازش بهتری با داده های مشاهده شده نشان داد. ساختار عاملی تأییدی، اعتبار و روایی مقیاس ناامیدی کودکان و نوجوانان برای کاربردهای پژوهشی و تشخیص های بالینی در حد قابل قبول بود.